[selectie]

Dossier kunst-en-corona

De roep om kunst klinkt harder dan ooit
Twee commentaren voor de Groene over kunst ten tijde van de coronacrisis met tekeningen van Milo. ‘De roep om kunst klinkt harder dan ooit’ (8 april 2020) en ‘Een liefdesverklaring aan de culturele sector’ (3 juni 2020).

Vieze vingers
In de contactloze samenleving raken we niets meer aan: niet elkaar en liever ook niets wat een ander heeft aangeraakt. Oplossingen door ontwerpers schieten als paddenstoelen uit de grond. Verschenen in de Groene van 20 mei 2020.

De stille stad
Wonen in een stad betekent beslag leggen op schaars beschikbare ruimte. Tot het moment dat de stad onverwacht tot stilstand komt, en de mensen zich terugtrekken. Mijn bijdrage aan de digitale tentoonstelling ‘Corona in de stad’ van het Amsterdam Museum, onder meer over de Tsjechische kunstenaar Jiří Kovanda.

‘Laten we de apen loslaten’
Ritratto is de nieuwe opera van componist Willem Jeths voor De Nationale Opera Studio. Er werd jaren aan gewerkt, maar van een wereldpremière in Amsterdam kwam het niet.
Verschenen in de Groene van 8 april 2020.

 

Dossier prostitutie en de Wallen:

Koketteren met het rode licht
Hoe een donker hoekje van de stad Amsterdam werd tot een internationaal vermaard red light district. Met dank aan de gemeente. Verschenen in de Groene van 20 november 2019.

Het gepolariseerde prostitutiedebat
Het Nederlandse debat over prostitutie wordt gevoerd met horten en stoten. Idealisten en deskundigen staan er tegenover elkaar, politici, activisten, feministen, hulpverleners, columnisten, onderzoekers en (belangenverenigingen voor) sekswerkers spreken er letterlijk langs elkaar heen. Verschenen in de Groene van 26 juni 2019.

My Red Light
Al tien jaar is een Wet regulering prostitutie en bestrijding misstanden seksbranche (Wrp) in de maak, een wet die voor een uniform vergunningstelsel moet zorgen, tot die tijd is prostitutie een zaak op gemeenteniveau. My Red Light in Amsterdam is het bordeel dat het anders wil doen: sekswerkers empoweren, licht opsteken in een duistere wereld. Een jaar na opening loopt het tegen de grenzen van de realiteit aan. Verschenen in de Groene van 12 sept. 2018

Op de Wallen is het feest
Dag in, dag uit trekt een feestvierende massa door de historische binnenstad van Amsterdam. Het eindeloze bacchanaal, gespeend van enige realiteitszin, zorgt voor onhoudbare chaos.
Mijn persoonlijke afscheid van de Wallen in de Groene van 15 augustus 2018

 

Dossier Stedelijk Museum in Amsterdam:

De spoken van het Stedelijk – De analyse
Het onderzoek naar het Stedelijk Museum is, acht maanden na het vertrek van Beatrix Ruf, voltooid. Hoe de schijn van een schandaal het museum in een crisis stortte.
Verschenen in de Groene van 20 juni 2018. Lees helemaal.

Picasso en Sneeuwwitjes doodskist – Over de nieuwe collectiepresentatie Stedelijk BASE
In de kelderzaal van het Stedelijk Museum gaat Rem Koolhaas van bureau AMO de competitie aan met de vaste collectie. Die moet het afleggen tegen de sterarchitect. Lees helemaal.

Het Stedelijk moet opnieuw op zoek naar faam – Bij het vertrek van Beatrix Ruf 
Het vertrek van Ruf is een verlies dat alleen maar te betreuren valt. Eén zaak brengt het schandaal aan het licht: het moderne-kunstmuseum heeft een kritiek punt in zijn bestaan bereikt. Lees helemaal.

Museumkwaliteit – Bij de benoeming van Beatrix Ruf tot directeur
Voor de tweede keer achter elkaar kiest het Stedelijk Museum voor een buitenlandse directeur, Beatrix Ruf. De hedendaagse kunstwereld is het idee van nationaliteiten al lang te boven. Uit de Groene van 16 april 2014. Lees helemaal.

 

 

‘Het museum is een zwaar lichaam’
Het is niet gemakkelijk om een museum in de 21^e eeuw te zijn. Het vaart op alles wat de globalisering bracht, terwijl het kritisch wil zijn op de gevolgen van die mensen-, energie- en geldverslindende wereld. Kan het jaar 2020 een keerpunt zijn?
Verschenen in de Groene van 24 juni 2020. Lees verder. 

 

 

De liefde voor een vreemd kind
Rond het jaar 1800 werden in Amsterdam dagelijks vondelingen opgenomen in het Aalmoezeniersweeshuis, kinderen achtergelaten ergens aan de gracht. Bij de tentoonstelling ‘Vondelingen’ in het Stadsarchief in Amsterdam. Verschenen in de Groene van 17 juni 2020.

 

 

Na de illusie: Arabische kunst op de Biënnale van Venetië in 2019
De Arabische wereld is op de Biënnale van Venetië een vaste waarde, maar in wisselende samenstelling, afhankelijk van de ontwikkelingen in een gebied vol rumoer.
Lees in ZemZem, tijdschrift over het Midden-Oosten, Noord-Afrika en islam, mijn verslag.

Okwui Enwezor (23 oktober 1963-15 maart 2019)
‘Tot het moment dat de leeuwen hun eigen historicus scheppen, zal het verhaal van de jacht altijd dat van de jager zijn.’ Lees hier Het Einde

Carolee Schneemann (12 oktober 1939- 6 maart 2019)
Carolee Schneemann ontdekte als beginnend kunstenaar dat zij als vrouw een ‘freak’ voor de kunstgeschiedenis was. Mijn IM over haar in de Groene.

‘Ik moet niet zo zwart zijn vandaag’
Een programma voor mensen met gehoorverlies die zich identificeren als queer: in het museum dat zich committeert aan inclusiviteit wemelt het van de speciale gasten. Over diversiteit en inclusiviteit in het moderne museum.
Verschenen in de Groene van 18 oktober 2018. Lees helemaal.

Het verdachte monnikje in het koren
#MeToo heeft de kunsten bereikt en roert zich in het museum. Maar oude kunstwerken kunnen geen stiltebrekers zijn, betoog ik in dit stuk, hooguit spiegels van een tijd.

Wereld van rechte lijnen
Het abstracte oeuvre van Carmen Herrera omspant zeventig jaar en komt nu voor het eerst naar buiten. Het wonderlijkst aan haar kunst is dat we het niet eerder zagen.
In de Groene van 7 febr. 2018

 

 

 

Watervrij
Vijf verdachten stonden terecht voor de verdrinkingsdood van een negenjarig kind tijdens het schoolzwemmen. ‘Wat zag u zelf als uw verantwoordelijkheid?’
Voor dit verhaal woonde ik de rechtszaak tegen drie zwemleraren van een zwembad in Rhenen en twee leerkrachten van een basisschool in dezelfde plaats bij. Een verhaal over onmacht.
Verschenen in de Groene van 28 juni 2017.

‘Ik weet wel wie jij bent.’
Gemeenschapszin was een belangrijk thema tijdens de verkiezingen van 2017. In dorpen als Haaften aan de Waal weten ze nog wat dat is. Een reportage vanuit het dorp van mijn moeder.

Intervallen die een noot kunnen worden
Een kunstenaar en een filosoof nemen het tegen elkaar op. In de ring rijst de vraag: moet Koerdistan een land zijn? Hiwa K. versus Bakir Ali in de Groene van 4 okt. 2017

 

De schaduw boven Europa
Het was op Eerste Kerstdag dat Ai Weiwei arriveerde op Lesbos, op uitnodiging van het Museum voor Cycladische Kunst in Athene. Vanuit de auto vanaf het vliegveld zag hij een rubberboot in zee dobberen. De boot was slap en verlaten, Ai klom erin en mediteerde terwijl hij zich liet afdrijven. Hij besloot een studio op het Griekse eiland te openen.
Ik bezocht de tentoonstelling met actueel werk over de vluchtelingencrisis in het kleine archeologische museum in Athene. Je leest hier het hele verhaal op de website van de Groene.

 

 

Het uur van het vlees
Nadia was werkzaam in de Rue de la Harpe en Madame Hélie ontving tussen tien en zeven aan de Rue Bergère. Prostitutie in de kunst zet de blikken op scherp.
Een bespreking van de tentoonstelling in het Van Gogh Museum in de Groene van 2 mrt. 2016

Keep it real
Politiek incorrecte kunst is bon ton. Weg met de pretenties – de tijd is aangebroken om de kunst te ontmaskeren. Verschenen in de Groene van 7 dec. 2016

Wilde westerse bloemen
Bloemen of vagina’s, sensueel of kitsch – de kunst van Georgia O’Keeffe (1887-1986) kan nog altijd niet zonder eenduidig waardeoordeel blijven. Bespreking van de tentoonstelling in Tate Modern in De Groene Amsterdammer, september 2016

Voor het water uit
De eerste klimaatvluchtelingen zijn officieel geregistreerd. Ze vluchtten uit Tuvalu, een Polynesische archipel in de Stille Oceaan. Kunstenaar Vincent Huang vertelt hun verhaal en dat van andere small island nations op de Biënnale van Venetië van 2015. Hij bedacht een ‘zinkend’ kunstwerk voor een zinkende natie. Lees hier het volledige stuk uit het zomernummer van de Groene.

Je suis Luc
De rechtszaak van fotografe Katrijn Van Giel tegen kunstenaar Luc Tuymans kreeg een uitspraak waar de kunstwereld al weken van steigert. Hoe kan kunst nog iets over de wereld zeggen, als ze van die wereld af moet blijven? De Groene #9 2015

Een kwestie van volhouden
Haar ijzeren discipline zou voortkomen uit een strikte opvoeding. Het verhaal wil dat Marina Abramović op veertienjarige leeftijd Russi­sche roulette speelde met een vriendje. Zij laadde de revolver als eerste, gaf de cilinder een slinger, zette de loop tegen haar slaap en haalde de trekker over. Er gebeurde niets. Het vriendje volgde, weer niets. Dan richt Abramovic de revolver op de boekenkast: een kogel doorboort de kaft van Dostojevski’s De idioot.
Lees hier mijn bezoek aan haar nieuwste performance in de Serpentine Gallery in Londen.

Lucy Lippard: Undermining
Uranium, kolen, grind, olie en gas vormen de ingrediënten van Lucy Lippards betoog voor meer aandacht voor (sociale) duurzaamheid, ook in de hedendaagse kunst.
In H ART #128 een recensie van Undermining, hier als PDF te lezen.

Maria Lassnig (8 sept. 1919 – 6 mei 2014)
Zestig jaar lang liep ze voor de troepen uit, maar nooit behoorde ze tot de avant-garde.
Het einde over Maria Lassnig in de Groene #20 2014.

Exotisch vechtertje
De Groene van 12 november 2014 had als thema: Afscheid van een tevreden natie. Hoe Nederland een onzeker, bang en boos land werd – onze recente geschiedenis in portretten.
Ik schreef een portret over het jaar 1986 en model Tatjana Šimić: summum van integratie.

De prins van Leiden
Sinds 18 juni 2014 woedt er een oorlog op het Stationsplein van Leiden. Een stille of zelfs onzichtbare strijd voor de onwetende voorbijganger, een manmoedig verzet in de ogen van sommigen en ronduit destructief voor wie de schade ziet. Lees hier het profiel van Mohammed Bin Mitib Bin Talal dat ik maakte voor het kerstnummer van de Groene.

Stuart Hall (3 febr. 1932 – 10 febr. 2014)
Hij legde de basis voor cultural studies en werd de godfather van de multiculturele samenleving. Zijn ideeën over identiteit veranderden de geesteswetenschappen. Stuart Hall, uit Jamaica, zou nooit echt een Engelsman worden. ‘Het einde’ in De Groene Amsterdammer van 19 februari 2014.

Kunst als kookwekker. Waarom tijd in de kunst soms stilstaat.
‘Bonjour, Christian Boltanski vient d’envoyer une nouvelle vidéo.’ De e-mail in mijn inbox verkondigt dat Christian Boltanski zojuist een nieuwe video heeft geüpload. Ik heb een abonnement op de Parijse kunstenaar: onder de titel Storage Memory houdt hij met filmpjes van exact één minuut een online dagboek bij, een kunstwerk ‘which only death will put an end to’. Lees verder.
Met dit stuk won ik de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek 2012, categorie essay.
Het verscheen in De Groene Amsterdammer #49 2012 en in Kunstbeeld #3 2013